Dlaczego się starzejemy?

Dlaczego się starzejemy? To pytanie intryguje ludzkość od początku jej dziejów. Dlaczego natura nie pozwoliła nam przeżywać całego życia w dobrym zdrowiu, z jędrną skórą, dobrym wzrokiem, elastycznymi stawami, bystrym umysłem, włosami zachowującymi pierwotny ko­lor, silnymi mięśniami i dużą dawką energii? Co dokładnie zachodzi w starzejącym się organizmie na poziomie komórkowym i czy jest jakiś sposób, by spowolnić lub zatrzymać te procesy? Jesteśmy daleko od jakichkolwiek ostatecznych odpowiedzi, ale w laboratoriach na całym świecie eksperymenty na robakach, muszkach owocówkach i myszach pomagają nam zrozumieć niektóre podstawowe procesy przyczyniające się do starzenia.

Każdy powyżej czterdziestki może poświadczyć, że starzenie zmie­nia ciało i umysł na bardzo wiele sposobów, z których część jest bardzo subtelna, natomiast inne nie są już tak delikatne. Większość z nas zna ludzi, którzy wyglądają i zachowują się, jak gdyby byli znacznie młod­si, niż wskazuje ich wiek biologiczny, oraz takich, którzy wydają nam się znacznie starsi, niż są w rzeczywistości. Różnorodność genetyczna jest odpowiedzialna za niektóre z tych różnic, ale zależność pomiędzy genami i odżywianiem również ma istotny wpływ. Szczególnie dotyczy to pewnych związanych z wiekiem chorób: osteoporozy, różnych form pogorszenia stanu umysłu lub demencji (w tym choroby Alzheimera) oraz zależnych od wieku problemów ze wzrokiem, zaćmy (zmętnienia soczewki) i zwyrodnienia plamki żółtej.