W 1983 r. grupa z Góteborga opublikowała kolejną pracę
Kolejnym argumentem przemawiającym za zastosowaniem leków blokujących receptory p-adrenergiczne u chorych z zastoinową niewydolnością serca było stwierdzenie wyraźnego pogorszenia stanu klinicznego po ich wycofaniu u części chorych. Początkowo uzyskano u tych chorych znaczną poprawę kliniczną. Wycofaniu leków P-adrenolitycznych towarzyszyło zmniejszenie frakcji wyrzutowej komory lewej u wszystkich tych chorych. Prac tych nie kontrolowano podwójnie ślepą próbą, a dane dotyczące przeżycia oparte były na analizie retrospektywnej.
